Και να λοιπόν, έφτασε ο νέος χρόνος. Η αναμονή για την έλευση του καθώς και για τα δώρα που θα φέρει, τελείωσε. Ή μήπως τώρα ξεκινάει; Για το μόνο που είμαι σίγουρος είναι πως αυτή η μέρα (η Πρωτοχρονιά) είναι μια μέρα σαν όλες τις άλλες. Ίσως να είναι λίγο πιο όμορφη και μαγική, αν σκεφτούμε πως σε μια εβδομάδα τα έλατα, τα φωτάκια και οτιδήποτε μας θυμίζει Χριστούγεννα, θα έχει κρυφτεί στα πατάρια και τις αποθήκες και οι πόλεις θα ξαναγίνουν μουντές και γκρίζες όπως πριν.
Για να πω την αλήθεια μου ποτέ δεν μου άρεσε αυτή η μέρα του χρόνου. Πάντα με μελαγχολούσε και τις περισσότερες φορές μου προκαλούσε μια φοβία για αυτό το νέο που πλησιάζει, αυτό που οι πάντες περιμένουν με αισιοδοξία και ανυπομονησία. Κάθε έτος που περνά και κάθε έτος που έρχεται όλο και κάτι μας παίρνει. Μάλλον όμως συμβαίνει και το αντίθετο. Μας δίνει και κάτι. Δίκαιη πράξη; Ακόμα δεν ξέρω, ακόμα προσπαθώ να μάθω. Υποθέτω πως κάθε χρόνο, αυτή η μέρα είναι γεμάτη από ευχές και υποσχέσεις.
Χαρακτηριστικό πάντως των ημερών είναι η αναμονή. Από την αρχή του δωδεκαήμερου έως το τέλος του, όλοι έχουν να περιμένουν κάτι να έρθει. Το Χριστό, τον Άγιο-Βασίλη, τα δώρα, τις άδειες, τους δικούς τους ανθρώπους που λείπουν, το νέο έτος, μια νέα αρχή, ένα νέο έρωτα και άλλες πολλές επιθυμίες. Ακόμα και όταν οι γιορτές φτάνουν στο τέλος τους, περιμένουν για τον επόμενο ερχομό τους. Πάντα θα έχουμε κάτι να περιμένουμε να έρθει και να φτάσει κοντά μας. Είθε λοιπόν, μαζί με το νέο χρόνο, να φτάσουν όλα όσα περιμένετε.
Καλή χρονιά σε όλους
Υγεία, Αγάπη, Ειρήνη
Κουράγιο
Και καλή τύχη!
